Konuşma, Hediye Levent ve Arif Keskin arasında geçiyor. İran'daki protestoların seyri, göstericilerin profili, rejimin tutumu ve toplumsal dinamikler üzerine bir değerlendirme yapılıyor. İşte konuşmanın özeti:

1. Protestoların Seyri ve Değişen Dinamikler:

- İran'daki protestoların 42. gününe girildiği ve göstericilerin profili ile taleplerin değişmeye başladığı belirtiliyor.

- Gösterilere katılım artıyor ve coğrafi olarak genişliyor. Özellikle Tahran dışındaki şehirlerde ve daha önce protestolara katılmayan kesimlerde (örneğin, türbanlı kadınlar, işçiler, akademisyenler) katılım artıyor.

- Göstericilerin yaş ortalaması yükseliyor ve 30'lu, 40'lı yaşlardaki insanlar da sürece dahil oluyor. Bu durum, rejimin kamu kurumlarında çalışanların da protestolara katıldığını gösteriyor.

2. Rejimin Tutumu ve Stratejisi:

- İran rejimi, protestoları bastırmak için önceki dönemlerdeki gibi sert müdahalelerden kaçınıyor ve süreci zamana yayarak yıpratma stratejisi izliyor.

- Ancak bu strateji, göstericilerin giderek güçlenmesi ve toplumun farklı kesimlerinin sürece dahil olmasıyla işe yaramıyor.

- Rejim, protestocuları çıplaklık arzusu veya cinsel özgürlük gibi propagandalarla marjinalleştirmeye çalışsa da, bu söylemler toplumda karşılık bulmuyor.

3. Toplumsal Psikoloji ve Cesaret:

- Göstericiler, rejimin korku duvarını kırmayı başardı ve toplumun diğer kesimlerini cesaretlendirdi.

- Özellikle genç kuşak (Z kuşağı), rejime karşı tam bir reddiye içinde ve hiçbir uzlaşma veya reform beklentisi taşımıyor.

- Bu kuşak, rejimin propagandasına ve eğitim kurumlarına karşı tamamen yabancılaşmış durumda.

4. Geleceğe Dair Senaryolar:

- İran rejimi, protestoları bastırmak için daha sert önlemlere başvurabilir, ancak bu durum, toplumun daha da radikalleşmesine ve rejimin meşruiyetini tamamen kaybetmesine yol açabilir.

- Rejimin barışçıl bir demokratikleşme sürecine yönelmesi en rasyonel çözüm olarak görülüyor, ancak bu yönde bir adım atılması zor görünüyor.

- Protestolar, rejimin geri sayımının başladığını gösteriyor, ancak bu sürecin ne kadar süreceği belirsiz.

5. IŞİD Saldırısı ve Rejimin Propagandası:

- İran'da gerçekleşen IŞİD saldırısı, rejim tarafından protestolarla ilişkilendirilmeye çalışılsa da, bu tutarlı bir strateji olarak görülmüyor.

- İran rejimi, Sünnileri ve diğer etnik grupları sürekli olarak terörizm ile ilişkilendirerek marjinalleştirme çabasında, ancak bu söylemler toplumda karşılık bulmuyor.

6. Sonuç ve Değerlendirme:

- İran'daki protestolar, rejimin geri dönülmez bir sürece girdiğini gösteriyor.

- Göstericilerin talepleri net bir şekilde ortaya konmasa da, temelde rejimin tamamen değişmesi ve özgürlüklerin genişletilmesi hedefleniyor.

- Sürecin nasıl ilerleyeceği, rejimin tutumu ve toplumun diğer kesimlerinin katılımına bağlı olarak şekillenecek.

Konuşma, İran'daki protestoların toplumsal, siyasi ve psikolojik boyutlarını detaylı bir şekilde ele alıyor ve rejimin geleceği üzerine önemli değerlendirmeler içeriyor.