Bu metin, Suriye'nin 14 yıllık savaş sonrasında bile daha kötü bir çöküşle karşı karşıya olduğunu anlatıyor. Ülkede devlet yapısının çöktüğü, güvenlik ve kamu hizmetlerinin neredeyse yok olduğu, mezhepsel gerilimlerin ve şiddetin arttığı vurgulanıyor. Ahmed Eş Şara liderliğindeki geçici yönetimin etkisiz olduğu, silahlı grupların kontrolü ele geçirdiği ve azınlıkların hedef haline geldiği belirtiliyor. Humus'taki bir cinayet örneği üzerinden provokasyonların toplumsal çatışmaları nasıl tetiklediği açıklanıyor. Yazıda, merkezi olmayan bir yönetim sisteminin tek çözüm olabileceği öne sürülüyor.